Lasery ablacyjne i nieablacyjne w leczeniu blizn

W leczeniu blizn zastosowanie znajdują zarówno lasery ablacyjne, jak i nieablacyjne. W zależności od wskazań medycznych zabieg wykonywany jest odpowiednim laserem przy zastosowaniu dobranych protokołów zabiegowych. 

Wykorzystanie laserów ablacyjnych prowadzi do powstania w obszarze zabiegowym mikrouszkodzeń w formie kanalików powstałych w tkance. Wiązki laserowe generowane przez lasery ablacyjne są silnie absorbowane przez wodę i powodują usuwanie wybranych obszarów tkanki przez odparowanie. Powstałe mikrouszkodzenia mogą być pożądane w leczeniu blizn, które wymagają głębokiej przebudowy i silnej regeneracji (np. atroficzne po przebiegu trądziku pospolitego) lub blizn, których zbita struktura powinna zostać rozluźniona, aby ułatwić lekom stosowanym miejscowo wniknięcie w głąb tkanki bliznowatej (np. keloidy lub blizny przerostowe).

Lasery nieablacyjne nie osiągają tak wysokich temperatur w tkance, które indukowałyby parowanie, a zatem nie prowadzą do zniszczenia komórek skóry. Zamiast tego w tkankach naskórka i skóry właściwej wytwarzają się kontrolowane strefy termalne, czyli obszary, w obrębie których wskutek podniesienia temperatury inicjowane są procesy regeneracyjne, których oczekuje się w terapiach blizn, które wymagają remodellingu i regeneracji (np. atroficznych po przebiegu trądziku). Ze względu na mniejszą inwazyjność laserów nieablacyjnych w tego typu terapiach czas rekonwalescencji jest krótszy i mniej uciążliwy dla Pacjenta, jednak efekty są często mniej spektakularne i wymagają większej liczby sesji zabiegowych w porównaniu do terapii laserami ablacyjnymi, dlatego są zdecydowanie częściej rekomendowane.

Lasery nieablacyjne barwnikowe (np. pikosekundowe) i naczyniowe znajdują zastosowanie w leczeniu blizn, których koloryt odbiega od otaczającej je skóry i są wówczas pierwszym wyborem w terapii. W zależności od przyczyny i koloru zabarwienia blizny w terapii wybiera się laser nieablacyjny, którego zastosowanie pozwoli ujednolicić koloryt blizny i sprawić, że stanie się ona mniej widoczna. Lasery barwnikowe są najczęściej wybierane do blizn, które na etapie formowania się przybrały kolor odznaczający się od skóry lub do blizn zanieczyszczonych, do których na etapie powstania rany dostały się elementy pozostające widoczne w strukturze blizny i tworzące tzw. "tatuaż pourazowy".

Lasery nieablacyjne naczyniowe są natomiast stosowane w terapiach blizn, które są na tyle unaczynione, że jest to dla Pacjenta problem natury estetycznej (naczynia nadają bliźnie czerwony, różowy czy fioletowy kolor) lub powoduje to przerastanie blizny. W obu przypadkach laserem naczyniowym można zamknąć naczynia krwionośne dzięki termolizie czyli zniszczeniu tkanek poprzez podgrzanie ich do odpowiednio wysokiej temperatury.