Rodzaje Blizn

Istnieje kilka rodzajów klasyfikacji blizn, uwzględniających różne aspekty ich wyglądu i powstawania.

Klasyfikacja blizn ze względu na wygląd obejmuje:

Blizny Zanikowe

Blizny zanikowe mogą występować w dowolnym miejscu na ciele i zazwyczaj prezentują się jako wklęsła blizna, gojąca się poniżej normalnej warstwy tkanki skórnej. Blizny te mogą być nieregularne, o poszarpanych brzegach i zapadłym wyglądzie. Tworzą się po najczęściej po trądziku, ospie wietrznej, operacji lub wypadkach, które powodują obrażenia tkanek położonych głębiej. 

Blizny Przerostowe

Blizny przerostowe lub przerosłe, inaczej blizny hipertroficzne, charakteryzują się tym, że kształtują się ponad poziomem skóry, jednak nie wykraczają poza granice rany, na której powstały. Blizny przerosłe są twardsze i grubsze niż otaczająca je skóra, cechują się także brakiem elastyczności i bardzo często czerwonym lub różowym kolorem. Mogą pojawić się w ciągu 6-8 tygodni po urazie. Bliznom przerostowym może towarzyszyć ból, pieczenie, świąd, oraz, jeśli zlokalizowane są w okolicy stawów i zajmują większą powierzchnię, mogą powodować ograniczenie ruchomości stawów. Niekiedy samoczynnie zanikają, choć zdarza się to rzadko. Blizny przerostowe stanowią problem zarówno natury estetycznej, jak i zdrowotnej, ponieważ mogą wpływać na ruchomość stawów, wywoływać dyskomfort wynikający ze świądu i negatywnie oddziaływać na psychikę. 

Keloidy

Keloidy, inaczej bliznowce, to blizny, które wyrastają poza granice pierwotnego uszkodzenia. Pojawiają się wskutek nadmiernego nagromadzenia się kolagenu w miejscu urazu. Zazwyczaj są różowe lub fioletowe, a w niektórych przypadkach mogą wykazywać hiperpigmentację, czyli nadmierne nagromadzenie naturalnego barwnika skóry, czyli melaniny, która może nadać keloidowi brązowawy kolor. Keloidy mogą być znacznie większe niż pierwotna rana i często powodują świąd, nadwrażliwość i ból. Zdarza się, że Pacjenci zgłaszają, że keloid nie powstał wskutek gojenia się rany czy urazu, a pojawił się samoistnie. 

Blizny linijne

Blizny linijne to blizny zagojone w prawidłowy sposób. Mają gładką powierzchnię i występują na tym samym poziomie co skóra. Tworzą na niej miękką, elastyczną linię, która z czasem przybiera blady odcień koloru skóry lub perłowy kolor. 

Klasyfikacja ze względu na przyczynę powstania blizny obejmuje:

Blizny potrądzikowe powstają na skutek stanu zapalnego toczącego się w skórze i dotyczą nawet 95% osób z trądzikiem. Wygląd i rodzaj blizn potrądzikowych zależy między innymi od typu trądziku, sposobu leczenia, pielęgnacji cery i indywidualnych uwarunkowań, a najczęściej przyjmują formę blizn zanikowych typu "ice pick" (wklęsłe, głębokie w przekroju w kształcie litery V) , blizny typu "rolling" (w przekroju w kształcie litery U, są szerokie i płytkie, o łagodnych brzegach i krawędziach)  i blizny typu "boxcar" (w przekroju w kształcie prostokąta, są szerokie, płaskie, o głębokości do 0,5 mm. Ich krawędzie są wyraźne, a brzegi zarysowane). Blizny potrądzikowe mogą mieć także formę blizn przerostowych, a nawet keloidów, które bardzo często tworzą się na skórze klatki piersiowej, ramion czy pleców.  

Blizny pooperacyjne powstają wskutek gojenia się rany pooperacyjnej. Mogą być efektem zaplanowanych zabiegów, lub tych, które są wykonywane w trybie nagłym, na przykład po wypadku samochodowym. Choć działania prewencyjne mające zapobiegać nieprawidłowemu charakterowi blizn podejmowane są już na sali operacyjnej, często zdarza się, że blizna jest mocno widoczna lub towarzyszą jej komplikacje. Początkowo blizna powinna mieć czerwony kolor, a z biegiem czasu blednąć, ostatecznie osiągając perłową barwę. Wygląd blizny uzależniony jest jednak od wielu czynników, w tym miejsca i rodzaju operacji, pielęgnacji rany i blizny po zabiegu czy indywidualnych uwarunkowań Pacjenta. 

Blizny pooparzeniowe zwykle tworzą się po poważniejszych oparzeniach (powyżej II stopnia), w których doszło do zniszczenia głębszych warstw skóry. Stanowią poważny problem kosmetyczny, funkcjonalny i psychologiczny, szczególnie gdy umiejscowione są na widocznych obszarach ciała i ograniczają ruchomość Pacjenta. Duża zawartość kolagenu w bliznach pooparzeniowych sprawia, że układają się one w zaciągające pasma bliznowate, tzw. mostki. Wygląd i skutki uboczne towarzyszące bliźnie, takie jak przykurcze, zależą od wielu czynników, w tym źródła poparzenia, jego umiejscowienia i wdrożenia wczesnej rehabilitacji.