Atrophoderma Vermiculata
Charakterystyka
Atrophoderma Vermiculata to rzadki rodzaj zapalenia mieszków włosowych. Jest to schorzenie o łagodnym i powolnym przebiegu, które dotyka głównie dzieci w wieku od 7 do 12 lat, choć może wystąpić także u nastolatków i dorosłych bez względu na wiek i płeć. Charakteryzuje się powstawaniem drobnych, owalnych grudek w kolorze skóry, które są lekko zagłębione w skórze, dlatego wyglądem przypominają blizny zanikowe. Rozmieszczenie grudek przypomina układ plastra miodu lub siatkę, a gęste występowanie zmian nadaje skórze nierówną, podziurkowaną, szorstką strukturę. Zmiany pojawiają się symetrycznie po obu stronach twarzy, szczególnie na policzkach, choć mogą wystąpić także na brodzie, czole, skroniach i szyi. Skóra wokół zmian jest zaczerwieniona, ponieważ chorobie towarzyszy rumień. Atrophoderma Vermiculata może wiązać się z objawami towarzyszącymi, takimi jak świąd.
Przyczyny
Atrophoderma Vermiculata powstaje, gdy ujścia mieszków włosowych zostają zatkane przez martwy naskórek. Przyczyny choroby nie są do końca poznane i nie wiadomo dlaczego rozwija się u konkretnych osób. W grupie ryzyka znajdują się Pacjenci z pozytywnym wywiadem rodzinnym w kierunku choroby, osoby z Zespołem Rombo, Zespołem Marfana oraz Zespołem Loeysa-Dietza.
Diagnostyka
Rozpoznanie Atrophoderma Vermiculata wymaga zastosowania kilku narzędzi diagnostycznych. Lekarz dermatolog przeprowadza szczegółowy wywiad medyczny, badanie fizykalne oraz badanie dermatoskopowe lub wideodermatoskopowe, które pozwala na dokładne obejrzenie skóry włosów w dużym powiększeniu oraz zapisanie tych danych w celach porównawczych. Jeśli obraz kliniczny schorzenia oraz dane uzyskane z wywiadu medycznego i badania trichinoskopowego nie są wystarczające do postawienia diagnozy, lekarz może zlecić badania dodatkowe, takie jak biopsja czy badania krwi. W diagnostyce różnicowej lekarz bierze pod uwagę między innymi inne typy zapalenia mieszków włosowych, toczeń rumieniowaty układowy, ospę wietrzną i trądzik pospolity.
Metody leczenia
Terapia Atrophoderma Vermiculata uzależniona jest od wieku i zdrowia Pacjenta, zaawansowania choroby i innych czynników. Polega na zastosowaniu leków i zabiegów zaleconych przez dermatologa, a także na odpowiedniej pielęgnacji skóry przez Pacjenta i unikania czynników zaostrzających chorobę.
Po przeanalizowaniu wszystkich czynników lekarz dermatolog opracowuje optymalny plan leczenia dopasowany do potrzeb i oczekiwań Pacjenta. W leczeniu Atrophoderma Vermiculata stosuje się miejscowe leki keratolityczne, kortykosteroidy i retinoidy, zastrzyki z kortykosteroidów oraz doustne retinoidy i antybiotyki. Gdy choroba się ustabilizuje, w leczeniu można wykorzystać laseroterapię i mikrodermabrazję, których celem jest wygładzenie skóry, zmniejszenie zagłębień oraz wyrównanie kolorytu cery.
Osoby z Atrophoderma Vermiculata powinny unikać czynników, które zaostrzają przebieg choroby, takich jak ekspozycja skóry na promieniowanie słoneczne, depilacja chorobowo zmienionej skóry czy korzystanie z sauny. Zmian nie należy drapać, ponieważ może skutkować to powstawaniem blizn. Pacjenci powinni stosować restrykcyjną ochronę przeciw promieniowaniu UV, dbać o odpowiednią wilgotność pomieszczeń, nawilżać skórę kremami z mocznikiem lub kwasem mlekowym i stosować pielęgnację oraz leki zalecone przez dermatologa.
Umów wizytę
