Laserowe usuwanie przebarwień
Jesień to czas, kiedy na skórze wielu z nas zauważa przebarwienia, czyli płaskie, gładkie plamki na skórze mające najczęściej brązowawy odcień. Nierzadko jest to skutek intensywnej ekspozycji skóry na promieniowanie słoneczne i braku lub niewystarczającej fotoprotekcji. Często skłonność do powstawania przebarwień mają osoby z wahaniami hormonalnymi lub przyjmujące określone leki czy suplementy diety. W jeszcze innych przypadkach przebarwienia na skórze pojawiają się w wyniku jej uszkodzenia. Niezależnie od przyczyny brązowe plamy i plamki, choć niegroźne, stanowią problem natury estetycznej dla wielu Pacjentów. Jednym ze sposobów ich leczenia jest laseroterapia, cechująca się wysokim stopniem bezpieczeństwa i skuteczności. W dzisiejszym artykule wyjaśniamy, czym są przebarwienia, dlaczego powstają oraz jak wygląda ich terapia za pomocą lasera.
Przebarwienia – charakterystyka i powody powstawania
Przebarwienia, czyli hiperpigmentacja skóry, to zaburzenia barwnikowe wynikające z nagromadzenia pigmentu w skórze. Zmiany te mogą być zarówno wrodzone, jak i nabyte, są niezależne od płci i wieku. Przebarwienia są spowodowane nieprawidłową syntezą melaniny oraz/lub jej nierównomiernym rozmieszczeniem w skórze. Hiperpigmentacja jest najczęściej wynikiem narażenia skóry na promieniowanie UV, choć jej wystąpienie i nasilenie różni się osobniczo. To, czy wystąpi, uzależnione jest od czynników genetycznych oraz hormonalnych, a ryzyko ich powstania może być ulegać zwiększeniu poprzez stosowanie ziół oraz substancji fototoksycznych lub fotoalergizujących, istnienie zmian zapalnych na skórze, ciążę, występowanie niektórych chorób, a także używanie określonych kosmetyków i leków.
Rodzaje przebarwień
Przebarwienia mogą przybrać różną formę i być powodowane wieloma czynnikami. Do najczęściej spotykanych przebarwień związanych z promieniowaniem słonecznym zalicza się:
Piegi – dziedziczne przebarwienia przyjmujące postać drobnych, rozsianych, gładkich plamek umiejscowionych zazwyczaj na twarzy, kończynach i plecach. W zależności od stopnia ekspozycji na promieniowanie UV mogą przyjmować ciemniejszą barwę (latem) lub kolor jasnobrązowy (zimą). Piegi nie są groźne i nie wymagają leczenia, choć niektórzy Pacjenci mogą dążyć do ich usunięcia ze względów estetycznych.
Melasma (również zwana ostudą) – charakteryzuje się brązowymi lub żółtobrązowymi, nieregularnymi plamami zlokalizowanymi najczęściej na twarzy. Dotyczy głównie kobiet, ale zdarza się również u mężczyzn. Melasma może pojawić się w wyniku zaburzeń funkcjonowania gospodarki hormonalnej (np. w czasie ciąży, nieprawidłowej pracy jajników) lub w czasie stosowania niektórych leków lub kosmetyków, pod warunkiem, że w tym czasie nastąpi ekspozycja skóry na promieniowanie UV. Co ważne, nasilenie promieniowania nie ma znaczenia, a więc ostuda może pojawić się lub nasilać również np. w okresie jesienno-zimowym, jeśli nie stosuje się odpowiednio wysokiej ochrony przeciwsłonecznej.
Przebarwienia posłoneczne, jak wskazuje nazwa, wywołane są nadmiernym narażeniem skóry na promieniowanie ultrafioletowe. Podstawową funkcją melanocytów, czyli komórek skóry odpowiedzialnych za produkcję brązowego barwnika, jest jej ochrona przed uszkodzeniem promieniami UV. Konsekwencją ekspozycji skóry na promieniowanie słoneczne jest zwiększenie produkcji melaniny, co możemy zaobserwować pod postacią opalenizny. Zdarza się jednak, że melanina rozkłada się w skórze nierównomiernie, tworząc przebarwienia, czyli płaskie lub lekko wyniesione zmiany o wyraźnie odgraniczonych krawędziach. Zmiany te często określane są mianem plam soczewicowatych czy wątrobowych. Występują one na obszarach skóry, które najczęściej są narażone na ekspozycję na promieniowanie UV, tj. twarz, dekolt, czy dłonie. W przeciwieństwie do piegów, przebarwienia posłoneczne nie bledną w okresie zimowym.
Przebarwienia związane z reakcjami fototoksycznymi i fotoalergicznymi również związane są z negatywnym działaniem promieniowania UV. Wiele substancji, w tym popularne zioła, kosmetyki i leki, ma właściwości fotouczulające. Przy kontakcie z promieniami słonecznymi mogą spowodować one nie tylko wyprysk fototoksyczny lub fotoalergiczny, ale także przebarwienia. Natomiast przebarwienia pozapalne (PIH – posintlammatory hyperpigmentation) to tymczasowa zmiana odcienia skóry w wyniku jej uszkodzenia (np. oparzenia, stanu zapalnego czy trądziku pospolitego, szczególnie jeśli doszło do manipulacji w obrębie zmian trądzikowych).
Terapia przebarwień laserem
Ponieważ przebarwienia skóry to nagromadzony barwnik (melanina), zastosowanie lasera, który rozbije pigment w drobny pył, jest rozwiązaniem, które cechuje szybkość działania oraz wysoki poziom bezpieczeństwa i skuteczności.
Laseroterapia jest stosowana zarówno w usuwaniu zmian powierzchownych, jak i tych osadzonych głębiej, w skórze właściwej. Impulsy świetlne emitowane przez laser w czasie zabiegu absorbowane są przez barwnik znajdujący się w skórze. W ten sposób zdeponowana w pigmencie wysoka energia rozbija go w drobny pył wykorzystując do tego technologię fotoakustyczną lub termiczną. Nowoczesne rozwiązania pozwalają na zmniejszenie ryzyka powstawania blizn, poparzeń i przegrzania tkanek. Po rozbiciu barwnika przez wiązkę lasera skóra pozbywa się go w sposób naturalny traktując go jako ciało obce i wydalając go poprzez układ limfatyczny. W efekcie przebarwienia ulegają rozjaśnieniu lub prawie całkowicie znikają, w zależności od charakteru i głębokości położenia. W przypadku niektórych hiperpigmentacji konieczne jest wykonanie większej liczby zabiegów. Szczegółowy plan terapii ustalany jest z Pacjentem przed rozpoczęciem leczenia, jednak należy zaznaczyć, że nie zawsze można przewidzieć wymaganą liczbę sesji zabiegowych koniecznych do osiągnięcia satysfakcjonującego efektu.
Rezultaty mogą różnić się pomiędzy Pacjentami i ostateczny efekt zabiegów zależny jest od wielu czynników, w tym indywidualnych uwarunkowań Pacjenta i stosowania się do zaleceń pozabiegowych.
Przebieg zabiegu usuwania przebarwień z użyciem lasera
Każdy zabieg poprzedzony jest wywiadem medycznym, podczas którego ustala się plan terapii, omawia potrzeby i oczekiwania Pacjenta oraz wyklucza ewentualne przeciwwskazania. Bolesność laseroterapii zależy od progu bólu Pacjenta, jednak w większości przypadków zastosowanie maści znieczulającej jest wystarczające, aby zabieg nie powodował dużego dyskomfortu. W trakcie zabiegu głowica lasera przykładana jest do leczonego miejsca, a urządzenie emituje impuls światła o wcześniej dobranych, optymalnych parametrach. Impuls trafia tylko do zmiany barwnikowej, nie uszkadzając okolicznych tkanek. Zabieg trwa od kilku do kilkunastu minut, w zależności od wielkości i liczby przebarwień.
Choć laseroterapia jest metodą usuwania przebarwień posłonecznych, która cechuje się wysokim stopniem bezpieczeństwa, warto pamiętać, że nie każdy może poddać się zabiegowi. Przed terapią Pacjent powinien przedyskutować z lekarzem przeciwwskazania takie jak ciążą, karmienie piersią, świeża opalenizna czy aktywne infekcje. Po zabiegu Pacjent powinien także stosować się do kilku zaleceń, które zostaną przedstawione przez lekarza – najważniejszym z nich jest stosowanie najwyższej ochrony przeciwsłonecznej (SPF 50) przez 6 miesięcy po laserowym usuwaniu przebarwień.
Jeśli przebarwienia stanowią problem natury estetycznej, warto zastanowić się nad ich leczeniem. Odpowiednio spersonalizowana laseroterapia wykonana przez doświadczonego lekarza jest obecnie jednym z szybszych i skuteczniejszych rozwiązań, które pomagają rozjaśnić lub zredukować widoczność przebarwień nawet do zera. Serdecznie zapraszamy do Kliniki Zakrzewscy na konsultacje.
Umów wizytę
